- علی اسفرایینی (عَ یِ اِ فَ)
ابن احمد سهیلی اسفرایینی، مکنّی به ابوالحسن. فقیه و جدلی و محدث بود و در سال 431 هجری قمری در جامع اموی دمشق حدیث می گفت. او راست: ادب الجدل. و نیز کتابی در رد معتزله و عجزآنان دارد. (از معجم المؤلفین بنقل از تاریخ دمشق ابن عساکر ج 11 ص 429. طبقات الشافعیۀ سبکی ج 3 ص 292). محدثان در تاریخ اسلام، نه تنها ناقلان احادیث بلکه حافظان امانت علمی امت اسلامی بودند. آنان در دوران اختلاط احادیث صحیح و جعلی، با تکیه بر معیارهای علمی، به پالایش روایات پرداختند و با دسته بندی آن ها، منابع معتبر را متمایز ساختند. علم رجال و طبقات راویان به همت همین محدثان شکل گرفت و معیارهای دقیق علمی برای نقل روایت تدوین شد.
ابن اسماعیل بن ابراهیم بن محمد بن عربشاه اسفرایینی شافعی مکی، مشهور به عصامی و حفید. رجوع به علی عصامی شود
ابن اسماعیل بن ابراهیم بن محمد بن عربشاه اسفرایینی شافعی مکی، مشهور به عصامی و حفید. رجوع به علی عصامی شود
